Eolagurus luteus
Eolagurus przewalskii
Eolagurus luteus, nie ma polskiej nazwy. W językach zachodnioeuropejskich nazwana „żółtym lemingiem stepowym”, w języku rosyjskim „żółtą piestruszką”- Желтая пеструшка. Pierwszy raz został opisany przez Eversmanna w 1840 roku.
Wygląd: Większa od „zwykłej” piestruszki, o gęstszym i dłuższym futrze barwy piaszczysto-szarej. Charakterystyczna ciemna pręga na plecach występuje tylko u osobników bardzo młodych. Zanika w 5-8 dniu po urodzeniu. Ogon jest zwykle dłuższy, posiadający także włosie dłuższe niż na reszcie ciała.
Występowanie: Pierwotnie zamieszkiwał rozległe stepy Azji Środkowej. Jednak obecnie jego areał skurczył się do występowania na obszarze północno - wschodniego Kazachstanu (Dolina Zaistan) i północno-zachodniego Xinjiang (dawniej Ujguria) w Chinach. Pojedyncze stanowiska zachowały się w południowej Mongoli (Park Narodowy Ikh Nartiin Chuluu ) i Republice Ałtaju (Rosja). Zamieszkuje suche regiony stepowe i pustynne.
Zachowanie: Mieszka w dużych koloniach, których obszar może sięgać 200-400m2, z szeregiem tuneli i komór zarówno sypialnianych jak i spiżarni. Zazwyczaj system podziemnych tuneli znajduje się na głębokości 50-60cm, rzadziej 20-40cm, istnieje wiele wejść, zazwyczaj w liczbie 8-10. Aktywny głównie w nocy, jednak często jest widywane także za dnia. Południowe godziny, kiedy na pustyniach panuje największy skwar, spędza pod ziemią, gdzie jest znacznie chłodniej.
Zagrożenia: Żółta piestruszka wg IUNC jest sklasyfikowana jako LC (Least Concern) tj Niższego Ryzyka. Głównym powodem jest brak dokładnych i oficjalnych statystyk co do jej liczebności spowodowany bardzo zmienną liczebnością zależnie od roku. W latach 1993, 1996, 1997 u 2002 odnotowywano duży wzrost liczebności, który był jednak przedzielony okresami, kiedy piestruszki były bardzo rzadko odnotowywane. Najbardziej zagrożona jest w Kazachstanie, gdzie praktycznie wyginęła. Jej pierwotny areał rozciągał się przez cały step Kazachstanu, od morza Kaspijskiego po granicę z Chinami. Obecnie występuje tylko w regionie Zaisan. Podobna sytuacja jest w Federacji Rosyjskiej, gdzie gatunek ten istnieje na kilku stanowiskach na stepach Ałtaju.
Eolagurus przewalskii, tłumaczyć można jako „Piestruszka Przewalskiego”, została pierwszy raz opisana przez Büchnera w 1889 roku. Jest to drugi gatunek o którym informacji można znaleźć niewiele w internecie. Wiadomo że różni się od poprzedniego gatunku mniejszymi rozmiarami, gorzej rozwiniętymi pazurami na pierwszych kciukach a także bardziej zakrzywionym profilem osiowym czaszki. Dawniej zaliczany do E.luteus, obecnie przez większość biologów uważany za osobny gatunek (G. M. Allen, 1940; Corbet and Hill, 1991; Musser & Carleton, 1993; Pavlinov 1995).
Występuje na większości terenów Mongolii (za wyjątkiem jej północnych obszarów) a także w północno-zachodnich Chinach (w prowincjach Xinjiang, Qinghai, Gansu i Mongolii Wewnętrznej).
